Een maand later en er is alweer zoveel gebeurd. Een meter lange stokbroden, driedubbel belegde boterhammen, de meest idioten bierspelletjes, mislukte pogingen om uit te gaan, tientallen uren gevuld met hockey, smakeloze gerechten, eerste Nederlandse bezoek, benauwde zonnige dagen maar ook een tropische regenstorm.
Dit is natuurlijk niet alles, maar het geeft wel een beeld van wat ik hier zoal doe en meemaak. Ik kan niet geloven dat ik hier al een maand zit. Nu ik dit typ, zit ik in een klaslokaal en mijn les kan elk moment beginnen. Journalistiek 2, een leerzame en ontzettend leuke les. Ik heb mijn eerste reportage al gedaan, mijn eerste Engelse artikel en het is goedgekeurd. Ik ga steeds meer en meer in het Engels denken en praten. Typen in het Nederlands gaat dan ook niet meer zo soepel. Ik heb de meest chaotische e-mailtjes geschreven, sorry daarvoor.
Het klinkt misschien saai, maar het studentenleven is gewoon weer begonnen. Afgelopen twee weken ben ik vooral bezig geweest met studeren en hockey. Het is nog niet zo heel erg druk, dus tijd om rond te hangen met mijn internationale vrienden heb ik gelukkig ook nog. Sorry dat ik de weblog nogal makkelijk heb gevuld met kopies van krantenartikelen, maar een beetje tof was het wel toch?!
Hockey, dat kost me zo’n 12 uur per week. Mijn team traint elke dag 2.5 uur, ik train zo’n 6,5 uur per week. Ik mis veel trainingen omdat ik les heb tijdens trainingen. Woensdagen en zaterdagen spelen we wedstrijden, tot nu toe zijn we nog niet zo succesvol. Het team zelf is heel erg leuk. We zijn met 23 meisjes tussen de 18 en 21 jaar en ze zijn allemaal heel aardig, grappig en behulpzaam. Ik ben erg blij met de beslissing om hier te gaan hockeyen. Niet alleen omdat ik hierdoor in conditie blijf, maar ook omdat ik de echte Amerikanen leer kennen. Door het team heb ik verschillende ‘Amerikaanse feestjes’ bezocht. Het kost wel veel tijd, maar eind oktober is het alweer afgelopen.
Ik moet steeds meer tijd steken in het studeren. De eerste weken was het heel rustig en kregen we maar weinig huiswerk… jammer genoeg is dat nu anders. Zondagmiddag heb ik bijvoorbeeld de hele dag geleerd en gelezen. Blegh, het voelde een beetje té normaal. Hopelijk komen er maar weinig van dat soort dagen, plannen… ik weet het. Maar verder zijn de lessen eigenlijk best wel interessant. Veel herhaling, maar het is toch net iets anders. Journalistiek 2, wat ik vanochtend had (het is inmiddels weer wat later), is een van mijn favorieten. De professor is ontzettend aardig, dat is een van de redenen ook. Iedereen heeft een ‘beat’ gekregen waar hij/zij zich dit semester in moet verdiepen. Ik ga mij verdiepen in Culturen op en rondom de campus. Best gemakkelijk aangezien ik veel internationale studenten ken, maar ik moet ook bij de verschillende clubs and organisaties gaan informeren of er iets spannends gebeurd. Ik moet hier drie artikelen over schrijven tijdens deze vier maanden.
Daarnaast doen we verslaggevingoefeningen, leren we een weblog maken, video en audio producties maken en zijn we dus erg multimedia bezig.
Daarnaast heb ik de vakken: Copy Editing and Layout. Hier leer ik weer met InDesign werken, voornamelijk herhaling tot nu toe, maar zijn we ook bezig met eindredactie doen. Dat is wat lastiger aangezien het allemaal in het Engels is, maar ik krijg hierdoor wel een groter vocabulaire en kan mijn theorielessen van Academic Grammar (ook een les), hierop toepassen. Arts and Editing is een kunstjournalistiek vak. We richten ons vooral op muziekfestivals (Woodstock voornamelijk) en muziekdocumentaires. De professor noemt het een soort workshop-les, we moeten veel discussiëren en nadenken over verschillende concepten. Tot nu toe nog erg leuk. Aan het eind van dit semester moeten we allemaal een special project doen, wat dat precies is, weet ik nog niet. Maar heeft uiteraard iets met kunst te maken.
En dan mijn vijfde klas is Literature of Journalism, iets dat ik nog nooit eerder gedaan heb. In deze klas lezen we verschillende literaire journalistieke stukken en leren we hoe deze zijn opgebouwd en wat de kernelementen zijn. Uiteindelijk moeten we ook zelf een literair journalistiek stuk schrijven. Hier neemt hij ruimschoots de tijd voor. We beginnen over twee weken en dan moet je om de zoveel weken weer een stukje inleveren. Het proces van het literaire stuk schrijven verspreidt zich dus over vier maanden. Dat wordt wel een uitdaging, aangezien literair schrijven in het Nederlands al een uitdaging zou zijn… dan is het in het Engels nog driedubbel zo spannend. We moeten het stuk uiteindelijk zelfs aanbieden aan een tijdschrift. Dus een brief aan ze schrijven om te vragen of ze het willen publiceren… dat is een deel van de opdracht. Wordt lachen.
Zoals jullie ook al hebben kunnen zien, ben ik al een keer in NYC geweest. Dat was een ontzettend leuke, maar korte dag! Voor de rest ben ik met het hockeyteam in New Jersey geweest en up state New York (want New Paltz is nog niet up state!) maar veel heb ik daar niet kunnen zien. Eind september hebben we een Jewish Holiday, genaamd Rosh Hashanah, en zijn we vijf dagen vrij. Dan ga ik samen met mijn twee vriendinnetjes uit Macedonië en Iran naar New York City! Dat worden vier dagen vol met culturele dingen en shoppen! Ik heb er ontzettend veel zin in!
Owja, ik noemde mijn eerste Nederlandse bezoek. Vorige week maandag waren Jeroen (huisgenoot) en Elena hier op bezoek. Een flitsbezoek, dat wel, maar het wat leuk om ze rond te kunnen leiden op de campus. Over een maand komen mijn ouders op bezoek en over 2,5 maand staat Bart op de stoep. Genoeg leuke dingen dus in het vooruitzicht.
Vrijdag vertrek ik met het hockeyteam richting Brockport. Brockport ligt vlak bij Lake Ontario, dezelfde lake waar Torronto aan grenst. Zaterdag spelen we dan om 1 uur en daarna rijden we weer terug naar New Paltz. Dat wordt een lange dag.
Verder staat er voor deze week weinig op de agenda. Lessen, hockey en studeren. Hopelijk kan ik het zo plannen dat ik zondag een rustdag kan houden. Ik moet wat boodschappen doen, opruimen en relaxen.
Ondertussen schijnt de zon lekker naar binnen. Afgelopen maand heb ik vooral warme, zonnige dagen gehad. Soms was het iets te benauwd, zoals zondag, daar wordt je alleen maar sloom van. Vorige week kwam Hannah even langs (Tropische regenstorm voor wie het gemist heeft) en hebben de plantjes weer een reservevoorraad aan water kunnen opslaan. Maar over het algemeen mag ik niet klagen en dat doe ik dan ook niet. Aangezien alles nu wel rond blijkt te zijn met de officiële zaken, heb ik niets meer om over te zeuren.
En daar sluit ik dan mee af. Ik ga kijken of ik wat foto’s kan vinden die ik nog niet heb gepubliceerd en die komen dan later deze week. Ik had gepland om deze weblog later in de week af te maken omdat ik dacht dat ik zoveel moest doen vanmiddag, maar dat valt wel mee. Of eerlijk gezegd, ik heb gewoon wat minder gedaan, haha. Dus ik zit hier nog niet officieel een maand, maar woensdag kan er een kruis door de 17, dan is het officieel.
Ik heb geen tijd meer voor eindredactie, want ik moet me gaan opkleden voor de training. Van 16:30 tot 19:00 heb ik de Copy Editing and Layout les, dan ga ik naar de kantine om te eten. Dat is wel iets dat ik echt mis, eten dat echt ergens naar smaakt. Het eten hier is een van de redenen waarom ik blij ben dat ik hier maar vier maanden zit (de meeste studenten zijn er voor een jaar), want ik ga mijn eigen kookkunsten en die van mijn mamma steeds meer waarderen! Na het kantine voedsel moet ik naar de Study Hall, alle atleten moeten daar zes uur per week zitten en studeren.
Dat is dus mijn programma voor vandaag! Hopelijk gaat het bij jullie net zo goed als dat het hier gaat. Laat het me weten, ik vind het leuk om jullie mailtjes te lezen!
Nu ga ik rennen, want anders ben ik te laat!
Liefs, Emmi
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten